حماسه غدیر و آشکار شدن توطئه هاى پنهان

نام کتاب : حماسه غدیر و آشکار شدن توطئه هاى پنهان نام مؤ لف : محمد دشتى پیش گفتار راه رسیدن به وحدت آشنائى و عمل به سنت پیامبر امروزه براى جهان اسلام با تمام تفاوتهاى قومى و نژادى و جغرافیائى ، و براى هفتاد و سه فرقه که با نام اسلام بر روى کره زمین زندگى مى کنند، آنچه که ضرورت دارد، و یک اصل حیاتى به شمار مى آید، ((وحدت و برادرى )) است . تا امکانات بالفعل ، و بالقوه جهان اسلام ، و سرزمینهاى مسلمین ، در جهت نشر و گسترش و تداوم اسلام بکار گرفته شود، و سلطه اجانب و ابرقدرتها از سرزمین هاى اسلامى ، و از ذخائر و معادن مسلمین ، رخت بربندد زیرا: تلخى جدائى و تفرقه را همه چشیدند و حوادث ناگوار جدائیها را همه دیدند، و قرنها به عزا و ماتم نشستند و با همه امکانات نتوانستند در برابر مشتى یهود، و صهیونیستهاى غارتگر و مهاجم از آزادى و استقلال خود دفاع نمایند، و شاهد تاراج اموال مسلمانان ، و قتل عامهاى خونین نباشند. در صورتیکه اگر همه مسلمانان باهم متحد و هماهنگ باشند! و همه امکانات مادى و معنوى خود را در راه عظمت اسلام و مسلمین بکار گیرند. هیچ ابرقدرتى نمى تواند بر جان و مال و نوامیس مسلمین تعرض نماید. راه رسیدن به وحدت ملل اسلامى ، و مسلمین سراسر جهان با شیوه ها و روشهاى گوناگونى مى توانند به وحدت و برادرى دست یابند که یکى از آنها، وحدت در ((عقیده و آرمان )) است . زیرا اختلافات در ایدئولوژى ، و مبانى فکرى ، به اختلاف در رفتارها، کنش ها و واکنش ها کشانده مى شود. همه مى پرسند: آیا راهى براى وحدت در عقیده و آرمان وجود دارد؟ آیا مى شود به یک تفکر ناب اسلامى دسترسى پیدا کرد؟ آیا ممکن است تمام ملل و فرق اسلامى متحد گردند؟ و به اصول و مبانى واحد فکرى ، به آئین و مذهب واحد، به آداب و رسوم واحد، فکر کنند؟، و هماهنگ گردند؟ و همه اختلافات از میان برود؟ پاسخ سئوالات یاد شده روشن است زیرا: اگر سیره ، و راه و رسم رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) را بدرستى بررسى نمائیم ، آنگونه که بود و مى نمود، شناسائى کنیم راه رسیدن به ((وحدت )) آسان است زیرا ممکن است ، دانشمندان اسلامى در بررسى و تفسیر و تبیین آیات کلى و عام و متشابه قرآن ، دچار اختلافات فکرى گردند، و هر کدام بر اساس ‍ توانائیهاى علمى خود اظهار نظرى متفاوت با دیگران مطرح نمایند. اما در بررسى سیره نبوى ، راه و رسم پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم )، اظهار نظرها، عملکردها، تاءییدها و تشویق هاى آن بزرگ پیامبر الهى ، نمى توانند دچار اختلاف شوند. زیرا رفتار رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) ابهام و تردید ندارد. تفسیر و تبیین متفاوت نخواهد داشت . و جاى هیچگونه شک و تردیدى نیست . حال که همه فرق اسلامى ، پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) را قبول دارند و به آن حضرت احترام مى گذارند و به او عشق مى ورزند. و از سراسر جهان به زیارت او مى روند باید با سخنان و رفتار و کردارش آشنا گردند، و آن را بکار گیرند که همه اختلافات فکرى ، در تمام هفتاد و سه فرقه موجود، برطرف خواهد شد اگر رسول گرامى اسلام تشکیل حکومت داد، و سرپرستى امت اسلامى را به عهده گرفت ، و جنگ و صلح داشت پس هیچکس تردیدى ندارد که : دیانت عین سیاست ، و سیاست عین دیانت است و اسلام از سیاست جدا نیست و سکولاریسم ، یک توطئه غربى و عوامل غرب در جوامع دینى شرق است در بررسى احکام دینى که در فرق اسلامى با تفاوتهاى فراوانى موجود است ، با همین روش موفق خواهیم بود که بدانیم : رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) چگونه نماز مى خواند؟ چگونه وضوء مى گرفت ؟ چگونه به حج مى رفت ؟ چگونه سجده مى کرد؟ که با پیروى از سنت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) اختلافات از میان رخت برمى بندد. ضرورت آشنائى و عمل به سنت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) آشنائى با سیرت رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) پایان دهنده همه تفرقه ها، و اختلافات فکرى ، عقیدتى است ، که براى حل تضادها، و ریشه کن شدن اختلافات میان صفوف مسلمین ، حضرت امیرالمؤ منین (علیه السلام ) براى هدایت شورشیان خوارج ، ابن عباس را اعزام مى دارد، و به او رهنمود مى دهد که : با قرآن بحث گفتگو نداشته باش ، زیراى بسیارى از خوارج قرآن مى خوانند، حافظ قرآن مى باشند، و گفتگوى شما نتیجه اى نخواهد داشت ، لکن با احادیث و روایات و سنت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) با آنان بحث و گفتگو کن که نمى توانند از آن بگذرند، زیرا قرآن کلى و عام است ، و هرکس ‍ مى تواند به نفع خود ((تفسیر به راءى کند))، اما سنت رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) صریح و روشن است ، و هرگونه ابهام و تردیدى را ریشه کن مى سازد. به ابن عباس فرمود: لاتخاصمهم بالقرآن فان القرآن حمال ذو وجوه تقول و یقولون ، و لکن حاججهم بالسنة فانهم لن یجدوا عنها محیصا. (با خوارج با آیات قرآن مناظره نکن چرا که قرآن معانى گوناگون دارد، تو چیزى مى گوئى و آنها چیز دیگر، لکن با سنت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) بحث کن که در برابر راه و رسم روشن پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) پاسخى نخواهد داشت )(1) دانشمندان اهل سنت که رسول خدا را قبول دارند و خود را با نام ((سنت )) شناساندند (طرفداران راه و رسم پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) و آنقدر عاشق پیامبرند که اصحاب او را نیز محترم مى شمارند حتى آنها را که چند روزى هم با پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) بودند بزرگ مى شمارند، و سخنانشان را مى پذیرند. پس باید سفارشات رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در حجة الوداع را بپذیرند که : در سرزمین ((جحفه )) در ((غدیر خم )) على (علیه السلام ) را به امامت مسلمین برگزید و همه 120 هزار حاجى از مراسم برگشته ، با على بیعت کردند و تمام اصحاب رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) دست بیعت با على (علیه السلام ) دادند و همه حاضران ، این واقعه را نقل کردند، در کتابها نوشتند. و حدیث غدیر را حفظ کرده ، سینه به سینه منتقل نمودند و شعراى بنام عرب در آن هنگام شعرها سرودند اگر پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) محترم است ، و قول و فعل او حجت است پس غدیر خم ، و سخنان رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در ولایت على بن ابیطالب (علیه السلام ) ، و رفتار آن بزرگ پیامبر در بیعت با على (علیه السلام ) حجت است . یک حقیقت غیر قابل انکار است و باور آن جزو اعتقاد و ایمان است و جاى هیچگونه ابهام و شک و تردیدى نیست و هیچکس سخنان صریح و روشن رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) را نمى تواند، با تفسیر و تحلیل متفاوت یا ((تفسیر براءى )) مغرضانه بیالاید از این رو بسیارى از اصحاب رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) با همین روشن بحث مى کردند و مخالفان و منکران ولایت على (علیه السلام ) را به یاد حماسه غدیر و سخنان و بیعت آن روز پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) با على (علیه السلام ) مى انداختند، و سپس مى گفت چه جوابى دارید؟ چرا سفارش پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) را از یاد برده اید؟ به امید روزى که در عمل به سنت رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) هماهنگ گردیم ، تا وحدت امت اسلامى را در سراسر جهان نظاره گر باشیم . انشاءالله . محرم الحرام 1375 شمسى قم - محمد دشتى . ویژگیهاى غدیر خم 1 - اجتماعى بى همانند 2 - فراوانى و انبوه حاضران 3 - تحقق بیعت عمومى 4 - کیفیت والاى حماسه غدیر 5 - صراحت در گفتار پیامبر 6 - گواهى حاضران 7 - راویان فراوان حدیث غدیر با بررسى روشهاى مبارزاتى حضرت زهرا سلام الله علیها و مورد ارزیابى قرار دادن استدلالها و براهین آن بزرگ زن جهانیان ، که همواره در طرح حماسه غدیر مى کوشید و در نهان و آشکار و در سخنرانیهاى عمومى و پاسخهاى انفرادى همه جا تلاش مى کرد تا: حماسه غدیر را بشناساند اهداف غدیرخم را به رخ بکشد حماسه غدیر را جاودانه سازد و با خطبه معروف رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در غدیرخم ، بحث و مناظره نماید پیام غدیرخم را براى اتمام حجت بکار گیرد هر خواننده اى را وامى دارد تا بپرسد که : غدیرخم چه ویژگیهایى دارد؟ که آنهمه توجه حضرت زهرا سلام الله علیها را بخود جلب کرده است ؟ اهداف غدیرخم چیست ؟ و رسالت آن کدام است ؟ و بار تبلیغاتى آن چگونه است ؟ و چرا با زنده ساختن ((حماسه غدیر)) مى توان ، همه گمراهان را هدایت کرد؟ و عذرها و بهانه ها را مردود دانست ؟ و راه حق و هدایت را شناخت ؟ اول - اعلام امامت در اجتماع بى همانند: یکى از ویژگیهاى ((حماسه غدیر))، اعلام امامت حضرت امیرالمؤ منین (علیه السلام ) در اجتماعى بى مانند بود که نه درگذشته چنان جمعیتى با جاذبه هاى معنوى گرد آمدند و نه در آینده چنان اجتماع با شکوهى تحقق یافت در اینجا به برخى از جوانب شکوهمند آن اجتماع بى همانند اشاره مى شود: 1 - اجتماعى از سراسر بلاد اسلامى : مردمى که در غدیرخم گرد آمدند، و با امام منصوب از طرف خداوند بزرگ بیعت کردند، مردم یک شهر و قبیله ، یک منطقه و ناحیه نبودند، از یک نژاد و قومى گرد نیامدند، بلکه از سراسر بلاد اسلامى با شنیدن خبر شرکت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) در مراسم حج ، بسوى کعبه و پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) شتافتند. از شرق و غرب از شمال و جنوب کشور پهناور اسلامى از نژادهاى گوناگون از قومیت ها و ملیت هاى متفاوت از سیاه و سفید از سرمایه داران و نیازمندان از زورمداران و ناتوان ها از بى سواد و باسواد از مهاجر و انصار و از همه جا و از همه شهرها و روستاها و بلاد اسلامى (نه تنها مردم مکه و مدینه ) براى مراسم حج گرد آمدند، و سپس در غدیرخم به امر الهى درنگ کردند، و پیام الهى را در ولایت و امامت پس از پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) شنیدند، و با امام خود بیعت کردند، که چنین اجتماعى دیگر هرگز پدید نیامد 2 - جاذبه معنوى حاضران در غدیر: گردهم آئى حاجیان ((90 یا 120 هزار نفر)) در غدیر خم ، تنها یک اجتماع نظامى یا سیاسى نبود، بلکه جاذبه معنوى داشت همه ، احرام پوشیده و مراسم حج بجاى آورده و در عرفات و منى دل را شسته و در طواف و سعى سبکبار شده بودند داراى حالت معنوى بودند، و از روحى پر نشاط برخوردار، و با حالت پذیرش و تسلیم به سخنان پیامبرشان گوش فرا دادند. 3 - انگیزه معنوى گردهم آئى غدیر: پس از اعمال حج ، همه در حال بازگشت بودند، که در سرزمین غدیرخم ، آن اجتماع عظیم حاجیان پراکنده مى شد، مصرى ها، عراقى ها، یمنى ها، مدنى ها، هر کدام به راه خود مى رفتند که پیک وحى فرمان ابلاغ امامت را آورد و رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمان داد تا جمعیت باز ایستند آنها که جلوتر رفتند بازگردند و آنان که هنوز نیامده اند به جمعیت ملحق شوند اجتماع انبوه حاجیان در آن روز انگیزه هاى مادى ، یا تنها سیاسى و نظامى نداشت ، بلکه بر اساس فرمان الهى ، و دستور پیامبر اسلام شکل گرفت ، تا امامت على (علیه السلام ) و ولایت اهل بیت علیهما السلام تحقق یابد. دوم - فراوانى و انبوه حاضران : فراوانى و انبوه جمعیت حاجیان در روز غدیرخم که از سراسر بلاد اسلامى گرد آمده بودند یکى دیگر از ویژگیهاى حماسه غدیر است ، و تعداد جمعیت را 90 تا 120 هزار نفر نقل کرده اند، که بهنگام بازگشت به شهر و دیار خویش در روز 18 ذى الحجة الحرام ، در منطقه غدیرخم ، به فرمان الهى گرد آمده و پس از شنیدن پیام رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) با امیرالمؤ منین على (علیه السلام ) بیعت کردند(2). سوم - تحقق بیعت عمومى و همگانى : رسول گرامى اسلام (صلى الله علیه و آله و سلم ) از آغازین لحظه هاى بعثت ، و دعوت علنى مردم به اسلام ، ولایت و رهبرى حضرت امیرالمؤ منین على (علیه السلام ) را مطرح ، و تا آخرین لحظه هاى عمر با برکتش (ماجراى حدیث قلم و دوات ) این حقیقت را به روشنى بیان فرموده ، تذکر داد. و تنها به اعلان و اظهار عقیده و سفارش و وصیت اکتفاء نفرمود، بلکه در انتظار اوامر الهى بود تا افکار عمومى مسلمین جهان را بیدار کند، و آراء مسلمین را در پذیرش امامت و ولایت اهل بیت (علیهم السلام ) هماهنگ نماید که سرانجام در یک رفراندوم عمومى ، و اجتماعى بى همانند، از همه اقشار مسلمین ، بیعت با امام على بن ابیطالب ، تحقق پذیرد، و در آرزوى رسیدن پیک وحى لحظه شمارى مى کرد، که جبرئیل در غدیرخم فرمان الهى را ابلاغ فرمود: یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک (اى پیامبر الهى ، آنچه از طرف خدا به سوى تو نازل گردیده ، امروز به همگان ابلاغ کن )(3) که از نظر اصول دموکراسى ، و شیوه هاى انسانى انتخابات ، در جهان گذشته تاکنون ، بى نظیر مى باشد زیرا: رهبران دنیا یا با کودتا قدرت را بدست مى گیرند و یا با روشهاى دروغین مردم را اغفال مى کنند و یا هرگز به آراء عمومى مردم توجهى نداشته و ندارند در سقیفه ، ابابکر با 21 راءى ، ناگهان به خلافت مى رسد، و خود نیز بارها اعتراف کرد که : خلافت من ناگهانى ((فلتة )) بود و دومى در گرفتن قدرت ، کارى به آراء و افکار عمومى نداشت نه شورائى مطرح بود و نه انتخاباتى نه مراجعه به افکار عمومى مسلمین وجود داشت و نه حتى مراجعه به آراء مهاجرین و انصار موجود در شهر مدینه تنها مى گفتند: با وصیت ابابکر، عمر به خلافت رسید!! و سومى نیز در یک شوراى شش نفره ، که داماد عمر (عبدالرحمن بن عوف ) حق ابطال یا قبول آراء موجود را داشت ، ((حق وتو)) خلافت را بدست گرفت حال آنکه غدیرخم تحقق یک حماسه بى همانند، در انتخاب رهبرى بود، زیرا: 1 - نصب الهى دخالت داشت . 2 - پیام رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) روشنگر راه انتخاب کنندگان بود 3 - 120 هزار شرکت کننده از یک شهر و قبیله نبودند، بلکه از سراسر بلاد اسلامى ، و به همه اقشار انسانى تعلق داشتند که به امر پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) با على (علیه السلام ) بیعت کردند. 4 - و بیعت کردن ، و انتخاب رهبرى ، عمومى و آزاد و آشکارا بود. چهارم - کیفیت والاى حماسه غدیر پس از انجام مراسم معنوى حج (نه در یک اجتماع نظامى یا سیاسى ) و در میان انبوه مسلمین سراسر بلاد اسلامى (120 هزار نفر) درگذرگاه غدیر بهنگامه پراکنده شدن حجاج یمنى و مصرى و عراقى و شامى و مدنى انگیزه گردهمائى ، دستور رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) و فرمان الهى (نه قدرت طلبى ) بود. در حضور پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) و با نظارت پیک وحى بود در آخرین سفر حج پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) و آخرین دستورالعملهاى سرنوشت ساز وحى الهى بدون هرگونه ابهام و اشاره و کنایة در روز روشن (نه پشت درهاى بسته ، یا باغ اهل سقیفه ) با اعلام عمومى و رسمى (نه کودتا و انحراف افکار عمومى ) و با آگاهاندن مسلمانان (با ایراد خطبه اى گویا که همگان را به احکام الهى و دستورات دینى ، آشنا ساخت ، و زحمات و کوشش هاى رسالت را بیان فرمود، و خیرخواهى خود را نسبت به امت اسلامى تذکر داد، و همگان اعتراف کردند که رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) پیامبر دلسوز، مهربان ، نصیحت گر، و عاشق امت است .) آنگاه فرمان بیعت با امیرالمؤ منین على بن ابیطالب (علیه السلام ) را صادر فرمود، که : تا غروب آفتاب ، مردان و تا پاسى از شب گذشته ، زنان مسلمان با آنحضرت بیعت کردند. پنجم - صراحت در گفتار در روز غدیرخم ، در آن قیامت عظمى ، پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: اکنون حضرت جبرئیل بر من نازل شد تا پیام الهى را بهمگان اعلام کنم پس اعلام کنید: ((رفتگان باز گردند، و آنانکه هنوز نرسیده اند به ما ملحق شوند.)) پس از اجتماع 120 هزار حاجى که از مراسم بازگشته بودند، در آن هواى گرم ، بر روى جهاز شتران بالا رفت ، و پس از حمد و سپاس پروردگار، و تذکر دادن نعمت هاى فراوان الهى ، و یادآورى زحمات و رنج بزرگ دوران رسالت ، و اتمام حجت با انبوه مسلمانان سراسر بلاد اسلامى ، به تشریح و تبیین پیام الهى در امامت على بن ابیطالب (علیه السلام ) و فرزندان او تا قیام قیامت ، پرداخت با کلماتى : گویا و رسا فصیح و بلیغ روشن و آشکار بى ابهام و کنایه بى استعاره و اشاره با زبانى قابل فهم عموم مردم حاضر در صحنه بى ترس و هراس و بدون شک و تردید که پس از آن خطبه گویا و بیان جاودانه و رسا، هیچکس در راه هدایت ، و انتخاب امام برحق ، تردیدى نداشت در اینجا به برخى از قسمت هاى مهم سخنرانى رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) اشاره مى کنیم : 1 - اعلان نزول پیک وحى براى معرفى امامت پیامبر گرامى فرمود: ان جبرئیل (علیه السلام ) هبط الى مرارا ثلاثا یاءمرنى عن السلام ربى و هو السلام اءن اءقوم فى هذا المشهد، فاعلم کل ابیض و اءسود اءن على بن اءبى طالب اءخى و وصیى و خلیفتى على امتى والامام من بعدى الذى محله منى محل هارون من موسى ، الا انه لانبى بعدى ، و هو ولیکم بعد الله و رسوله و قد اءنزل الله تبارک و تعالى على بذلک آیة من کتابه . (انما ولیکم الله و رسوله والذین آمنوا الذین یقیمون الصلوة و یؤ تون الزکوة و هم راکعون )(4) و على بن اءبى طالب الذى اقام الصلوة و آتى الزکوة و هو راکع یرید الله عز و جل فى کل حال .(5) (همانا جبرئیل (که درود خدا بر او باد) سه بار بر من نازل شد، و سلام خدا را رساند، و فرمود که در این مکان (غدیرخم ) توقف نمایم ، و به سیاه و سفید شما اعلام کنم که على بن ابیطالب ، وصى و جانشین و پیشواى شما بعد از من است ، جایگاه او نسبت به من ، مانند هارون نسبت به موسى پیامبر است ، با این تفاوت که پس از من پیامبر نخواهد آمد، على (علیه السلام ) پس از خدا و پیامبر رهبر شماست ، و خداوند بزرگ آیه اى در قرآن در همین مسئله نازل فرمود که : همانا رهبر و سرپرست شما خدا و رسول او و کسانى که ایمان آورند، و نماز را بپاى دارند، و در حال رکوع زکات بپردازند. و مى دانید که على بن ابیطالب ، نماز را بپاداشت ، و در حال رکوع زکات پرداخت و در هر حال خدا را مى طلبید) 2 - علل صبر و انتظار پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) آنگاه به علل ((سیاست صبر و انتظار)) اشاره مى کند که چرا تاکنون صبر کرده و براى على (علیه السلام ) بیعت عمومى نگرفته است . و ساءلت جبرئیل (علیه السلام ) اءن یستعفى لى السلام عن تبلیغ ذلک الیکم - ایها الناس - لعلمى بقلة المتقین ، و کثرة المنافقین ، و ادغال الآثمین ، و حیل المستهزئین بالاسلام ، الذین وصفهم الله فى کتابة : (باءنهم یقولون بالسنتهم ما لیس فى قلوبهم و یحسبونه هینا و هو عند الله عظیم )(6) و کثرة اذاهم لى غیر مرة ، حتى سمونى اذنا، و زعموا اءنى کذلک لکثرة ملازمتة ایاى ، و اقبالى علیه ، و هواه و قبوله حتى اءنزل الله عز و جل فى ذلک قرآنا. (و منهم الذین یؤ ذون النبى و یقولون هو اذن قل اذن خیر لکم ...)(7) و لو شئت اءن اسمى القاتلین بذلک باءسمئهم لسمیت ، و ان اءومى ء الیهم باءعیانهم لاءوماءت ، و ان ادل علیهم لدللت ، و لکنى والله فى امورهم قد تکرمت . (از جبرئیل ((درود خدا بر او باد)) درخواست کردم ، تا مرا از اعلام ولایت على (علیه السلام ) معاف بدارد، زیرا اى مردم مى دانم که تعداد پرهیزکاران اندک ، و شمار منافقان فراوان است ، و گنهکارانى پرفریب ، و نیرنگبازانى که اسلام را مورد استهزاء قرار مى دهند وجود دارند، آنانکه خداوند بزرگ در کتابش نسبت به آنها فرمود: ((با زبانهاى خود چیزى را مى گویند که در دل باور ندارند، و گمان مى برند این کار ساده اى است ، در صورتیکه این گونه دو روئى ها در نزد خدا گناه بزرگى است .)) همانها که بارها مرا آزار دادند، تا آنجا که به من تهمت زدند، و گفتند: ((پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) تسلیم و گوش به فرمان دیگران است و از خود اراده اى ندارد.)) چون من همواره با على (علیه السلام ) بودم ، و او زیاد مورد توجه من بود، نتوانستند از روى حسادت تحمل کنند، تا آنکه خداوند بزرگ آیه اى نازل کرد و پاسخ یاوه گوئیهاى آنان را داد و فرمود: ((برخى از منافقان ، پیامبر را آزار داده مى گویند، او سر تا پا گوش است ، بگو، پیامبر گوش دهنده سخن خوب باشد براى شما نیکو است .)) هم اکنون اگر بخواهیم منافقان را با نام و نشان معرفى کنم ، یا با انگشت به سوى آنان اشاره نمایم ، یا مردم را براى شناخت آنان راهنمائى کنم ، مى توانم . اما من ، سوگند به خدا، نسبت به آنان کرامت و بزرگوارى پیشه مى سازم .) 3 - اعلام ولایت عمومى و جهانى امیرالمؤ منین (علیه السلام ) پس از اعلام نزول پیک وحى ، و اهداف معنوى آن ، و افشاگرى نسبت به توطئه هاى منافقان ، و تشنگان قدرت ، و منتظران فرصت ، به اعلام ولایت و امامت پرداخته و اصل امامت و رهبرى را یک ضرورت اجتماعى ، و یک حقیقت غیرقابل انکار مى شناساند. که هیچ قوم و قبیله اى ، هیچ جامعه پیشرفته یا ابتدائى ، نمى تواند بدون امام و رهبر، به تکامل واقعى دست یابد، فرمود: فاعلموا معاشر الناس ! ذلک فیه وافهموه واعلموا اءن الله قد نصبه لکم ولیا و اماما فرض طاعته على المهاجرین و الانصار، و على التابعین لهم باحسان ، و على البادى و الحاضر، و على الاعجمى و العربى ، و الحر و المملوک و الصغیر و الکبیر، و على الاءبیض و الاءسود، و على کل موحد، ماض حکمه ، جاز قوله ، نافذ امره ، ملعون من خالفه ، مرحوم من تبعه ، و صدقه ، فقد غفرالله له و لمن سمع منه و اءطاع له ... ثم من بعدى على ولیکم و امامکم باءمر الله ربکم ، ثم الامامة فى ذریتى من ولده الى یوم تلقون الله و رسوله . (بدانید اى جمعیت انبوه ! همانا خداوند على (علیه السلام ) را رهبر و امام شما قرار داد، و فرمانبرى او را بر مهاجرین و انصار، بر پیروان مهاجرین و انصار که راه نیکى پیمایند، بر اهالى شهرها و روستاها، بر حاضر و غائب ، عرب و عجم ، آزاد و بنده ، کوچک و بزرگ ، سیاه و سفید واجب کرده است . و بر هر خداپرستى ، حکم او جایز و قول او نافذ، و فرمان او واجب است . کسى که با او مخالفت کند ملعون ، و کسى که از او پیروى کند به رحت الهى خواهد رسید تصدیق کننده او مؤ من است ، خدا او را، و آنکس را که از او شنوائى داشته ، و اطاعت کند مى آمرزد. آنگاه پس از من ، امام شما على (علیه السلام ) است ، امامى که به امر پروردگار شما تعیین گردیده ، و پس از او، امامت در خاندان من از فرزندان على (علیه السلام ) تا روز قیامت قرار خواهد داشت ، روزى که شما خدا و پیامبرش را ملاقات خواهید کرد.)